Jeremiah 31

CHAPTER 31

The Remnant of Israel Is Delivered

1εν τω χρόνω εκείνω είπε κύριος έσομαι εις θεόν τω γένει Ισραήλ και αυτοί έσονταί μοι εις λαόν 2ούτως είπε κύριος εύρον θερμόν εν ερήμω μετά ολωλότων εν μαχαίρα βαδίσατε και μη ολέσητε τον Ισραήλ 3κύριος πόρρωθεν οφθήσεται αυτώ αγαπησιν αιώνιον ηγάπησά σε διά τούτο είλκυσά σε εις οικτείρημα 4ότι οικοδομήσω σε και οικοδομηθήση παρθένος Ισραήλ έτι λήψη τύμπανόν σου και εξελεύση μετά συναγωγής παιζόντων 5ότι εφυτεύσατε αμπελώνας εν όρεσι Σαμαρείας φυτεύσαντες φυτεύσατε και αινέσαντες αινέσατε 6ότι έστιν ημέρα κλήσεως απολογουμένων εν όρεσιν Εφραϊμ ανάστητε και ανάβητε εν Σιών προς κύριον τον θεόν υμών 7ότι ούτως είπε κύριος τω Ιακώβ ευφράνθητε και χρεμετίσατε επί κεφαλήν εθνών ακουστά ποιήσατε και αινέσατε είπατε έσωσε κύριος τον λαόν αυτού το κατάλοιπον Ισραήλ 8ιδού εγώ άγω αυτούς από βορρά και συνάξω αυτούς απ΄ εσχάτου της γης εν εορτή φασέκ και τεκνοποιήσει όχλον πολύν και αποστρέψουσιν ώδε 9εν κλαυθμώ εξήλθον και εν παρακλήσει άξω αυτούς αυλίζων επί διώρυγας υδάτων εν οδώ ορθή και ου μη πλανηθώσιν εν αυτή ότι εγενόμην τω Ισραήλ εις πατέρα και Εφραϊμ πρωτότοκός μου εστίν 10ακούσατε λόγους κυρίου έθνη και αναγγείλατε εις νήσους τας μακρόθεν είπατε ο λικμήσας τον Ισραήλ συνάξει αυτόν και φυλάξει αυτόν ως ο βόσκων ποίμνιον αυτού 11ότι ελυτρώσατο κύριος τον Ιακώβ και εξείλετο αυτόν εκ χειρός στερεωτέρων αυτού 12και ήξουσι και ευφρανθήσονται εν τω όρει Σιών και ήξουσιν επ΄ αγαθά κυρίου επί γην σίτου και οίνου και ελαίου και καρπών και κτηνών και προβάτων και έσται η ψυχή αυτών ώσπερ ξύλον έγκαρπον και ου πεινάσουσιν έτι 13τότε χαρήσονται παρθένοι εν συναγωγή νεανίσκων και πρεσβύται χαρήσονται και στρέψω το πένθος αυτών εις χαρμοσύνην και παρακληθήσομαι αυτούς και ποιήσω αυτούς ευφραινομένους 14μεγαλυνώ και μεθύσω την ψυχήν των ιερέων υιών Λευί και ο λαός μου των αγαθών μου εμπλησθήσεται ούτως είπε κύριος

Rachel Weeping for Her Sons

15φωνή εν Ραμά ηκούσθη θρήνος και κλαυθμός και οδυρμός Ραχήλ αποκλαιομένη τους υιούς αυτής και ουκ ήθελε παρακληθήναι ότι ουκ εισίν 16ούτως είπε κύριος διαλειπέτω η φωνή σου από κλαυθμού και οι οφθαλμοί σου από δακρύων ότι έστι μισθός τοις σοις έργοις λέγει κύριος και επιστρέψουσιν εκ γης εχθρών 17και έσται ελπίς τοις εσχάτοις σου λέγει κύριος και επιστρέψονται οι υιοί εις τα όρια αυτών 18ακούων ήκουσα Εφραϊμ οδυρομένου επαίδευσάς με και επαιδεύθην εγώ ώσπερ μόσχος ουκ εδιδάχθην επίστρεψόν με και επιστρέψω ότι συ κύριος ο θεός μου 19ότι ύστερον αιχμαλωσίας μου μετενόησα και ύστερον του γνώναί με εστέναξα εφ΄ ημέρας αισχύνης και υπέδειξά σε ότι έλαβον ονειδισμόν εκ νεότητός μου 20υιός αγαπητός Εφραϊμ εμοί παιδίον εντρυφών ότι ανθ΄ ων οι λόγοι μου εν αυτώ μνεία μνησθήσομαι αυτού διά τούτο έσπευσα επ΄ αυτώ ελεών ελεήσω αυτόν φησί κύριος 21στήσον σεαυτή επισκόπους ποίησον τιμωρίαν δος καρδίαν σου εις τους ώμους σου εν οδόν η επορεύθης αποστράφηθι παρθένος Ισραήλ αποστράφηθι εις τας πόλεις σου πενθούσα 22έως πότε αποστρέψεις θυγάτηρ ητιμωμένη ότι έκτισε κύριος σωτηρίαν εις καταφύτευσιν καινήν εν σωτηρία σου περιελεύσονται άνθρωποι

The Future Prosperity of Judah

23ούτως είπε κύριος των δυνάμεων ο θεός Ισραήλ έτι ερούσι τον λόγον τούτον εν γη Ιούδα και εν πόλεσιν αυτού όταν αποστρέψω την αποικίαν αυτού ευλογημένος κύριος επί δίκαιον όρος το άγιον αυτού 24και οι ενοικούντες εν ταις πόλεσιν Ιούδα και εν πάση τη γη αυτού άμα γεωργώ και αρθήσεται εν ποιμνίω 25ότι εμέθυσα ψυχήν διψώσαν και πάσαν ψυχήν πεινώσαν ενέπλησα 26διά τούτο εξηγέρθην και είδον και ο ύπνος μου ηδύς μοι εγενήθη 27ιδού ημέραι έρχονται φησί κύριος και σπερώ τον Ισραήλ και τον Ιούδαν σπέρμα ανθρώπου και σπέρμα κτήνους 28και έσται ώσπερ εγρηγόρουν επ΄ αυτούς και καθαιρείν και κακούν ούτως γρηγορήσω επ΄ αυτούς του οικοδομείν και καταφυτεύειν φησί κύριος 29εν ταις ημέραις εκείναις ου μη είπωσιν οι πατέρες έφαγον όμφακα και οι οδόντες των τέκνων ημωδίασαν 30αλλ΄ η έκαστος εν τη εαυτού αμαρτία αποθανείται και του φαγόντος τον όμφακα αιμωδιάσουσιν οι οδόντες

God Ordains a New Covenant

31ιδού ημέραι έρχονται φησί κύριος και διαθήσομαι τω οίκω Ισραήλ και τω οίκω Ιούδα διαθήκην καινήν 32ου κατά την διαθήκην ην διεθέμην τοις πατράσιν αυτών εν ημέρα εν η επελαβόμην της χειρός αυτών εξαγαγείν αυτούς εκ γης Αιγύπτου ότι αυτοί ουκ ενέμειναν εν τη διαθήκη μου και εγώ ημέλησα αυτών φησί κύριος 33ότι αύτη η διαθήκη μου ην διαθήσομαι τω οίκω Ισραήλ μετά τας ημέρας εκείνας φησί κύριος δώσω νόμους μου εις την διάνοιαν αυτών και επί καρδίας αυτών γράψω αυτούς και έσομαι αυτοίς εις θεόν και αυτοί έσονταί μοι εις λαόν 34και ου μη διδάξωσιν έκαστος τον πλησίον αυτού και έκαστος τον αδελφόν αυτού λέγων γνώθι τον κύριον ότι πάντες ειδήσουσί με από μικρού αυτών έως μεγάλου αυτών λέγει κύριος ότι ίλεως έσομαι ταις αδικίαις αυτών και των αμαρτιών αυτών ου μη μνησθώ έτι 35ούτως είπε κύριος ο δους τον ήλιον εις φως της ημέρας σελήνην και αστέρας εις φως της νυκτός και κραυγήν εν θαλάσση και εβόμβησαν τα κύματα αυτής κύριος παντοκράτωρ όνομα αυτώ 36εάν παύσωνται οι νόμοι ούτοι από προσώπου μου φησί κύριος και το γένος Ισραήλ παύσεται γενέσθαι έθνος κατά πρόσωπόν μου πάσας τας ημέρας 37τάδε λέγει κύριος εάν υψωθή ο ουρανός εις το μετέωρον και εάν ταπεινωθή το έδαφος της γης κάτω και εγώ ουκ αποδοκιμώ το γένος Ισραήλ λέγει κύριος περί πάντων ων εποίησαν 38ιδού ημέραι έρχονται φησί κύριος και οικοδομηθήσεται πόλις τω κυρίω από πύργου Ανανεήλ έως πύλης της γωνίας 39και εξελεύσεται η διαμέτρησις αυτής απέναντι αυτής έως βουνών Γαρείβ και περικυκλωθήσεται κύκλω εξ εκλεκτών λίθων 40και πάσαν φάραγγα Φαγαρίμ και σποδού και πάσαν Ασαρημώθ έως χειμάρρου Κεδρών έως γωνίας πύλης ίππων ανατολής αγίασμα τω κυρίω και ουκέτι εκτίλη και ου μη καθαιρεθή έως του αιώνος